366Art | Ella Fitzgerald

Gepubliceerd op 25 april 2024 om 06:06

Vandaag is de geboortedag van de Queen of Jazz, Ella Fitzgerald, een van grootste jazzvocalisten ooit, De bewerking hierboven en haar portret op het muzikale naslagwerk / verjaardagskalender  hieronder, zijn made by me, Frieke.

De First Lady of Song Ella Fitzgerald  werd geboren op 25 april 1917 in Newport News, Virginia. Ze was een van grootse jazzvocalisten ooit, had een bereik van drie octaven. Haar jeugd was echter niet gemakkelijk. Na de dood van haar moeder in 1932, toen Fitzgerald 15 jaar oud was, verhuisde ze naar Harlem en woonde ze bij verschillende familieleden. Ze worstelde met armoede en verliet school op jonge leeftijd en begon op te treden op straat en in lokale clubs om geld te verdienen. Haar doorbraak kwam in 1934 tijdens een talentenjacht in het Apollo Theater. Ze won de wedstrijd door haar verbazingwekkende imitatie van zangeres Connee Boswell The Object of My Affection. Het publiek was laaiend enthousiast. Haar interpretatie van dit nummer blijft een klassieker in het American Songbook.

Vanaf het moment van deze overwinning veranderd haar leven. Ella wordt de zangeres van het jazzorkest van Chick Webb. Met dit orkest trekt zij langs de hele Oostkust van de Verenigde Staten, treed zij veel op in de jazzclubs van New York en neemt zij haar eerste plaatje Love And Kisses op.  Dit wordt nog geen succes maar met het nummer A-Tisket A-Tasket wordt Fitzgerald in 1938 een ster. Dit nummer is van oorsprong een kinderliedje uit 1879 waar ze een scatbewerking op loshad gelaten. Er worden ruim een miljoen exemplaren van verkocht. Na de dood van Chick Webb in 1939 ging Fitzgerald solo. Ze tekende bij Decca Records en begon aan een succesvolle solocarrière die tientallen jaren zou duren. Fitzgerald's stem was opmerkelijk vanwege haar heldere toon, flexibiliteit en perfecte intonatie. Ze was ook bekend om haar scat singing, betekenisloze reeks klanken bij het zingen, een techniek die ze perfectioneerde. Deze vocale improvisatie in de jazz maakte haar zeer populair. Ella Fitzgerald heeft een uitgebreid repertoire enkele van haar meest bekende en iconische nummers zijn: Summertime (1936) uit Porgy and Bess, My Funny Valentine (1956), Someone to Watch Over Me (1950) van George Gershwin, It Don't Mean a Thing (If It Ain't Got That Swing) (1939), Blue Skies (1958), Mack the Knife (1960), een briljante uitvoering van dit nummer uit The Threepenny Opera, Ev'ry Time We Say Goodbye (1956), Cry Me a River (1961) en How High the Moon (1947) Gedurende haar carrière werkte Fitzgerald samen met vele bekende muzikanten, waaronder Duke Ellington, Louis Armstrong, Count Basie en Benny Goodman. Haar opnames met Armstrong, zoals Ella and Louis, behoren tot de meest geliefde in de jazzgeschiedenis. Halverwege de jaren ’60 maakt Ella even een uitstapje naar de popmuziek met nummers als Sunny en I Heard It Through The Grapevine. In 1972 maakt Fitzgerald haar comeback in de jazzscene met het album Jazz at the Santa Monica Civic, waarop ze samenwerkte met Count Basie en Tommy Flanagan. Na deze comeback tekende ze bij Norman Granz' nieuwe label Pablo, waar ze tussen 1973 en 1989 een reeks opmerkelijke albums uitbracht. Enkele hoogtepunten zijn de vier albums die ze opnam met gitarist Joe Pass, twee samenwerkingen met Count Basie, en diverse liveoptredens op het Montreux Jazz Festival.

Ella Fitzgerald werd op latere leeftijd gediagnosticeerd met diabetes en worstelde met de gevolgen van deze aandoening. Ondanks deze gezondheidsproblemen bleef ze optreden tot ver in de jaren 1980. Het laatste publieke optreden van Ella Fitzgerald vond plaats op 26 maart 1993 in Carnegie Hall in New York City, ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de "Jazz at Lincoln Center"-serie. Dit optreden was een eerbetoon aan haar leven en carrière, met verschillende prominente artiesten die hun waardering voor haar werk uitspraken en nummers uit haar repertoire uitvoerden. Fitzgerald zelf trad ook op tijdens dit evenement, hoewel haar gezondheid op dat moment al verslechterde. Het was een ontroerend moment waarop ze werd geëerd voor haar enorme bijdrage aan de jazzmuziek. Helaas overleed ze minder dan drie jaar later, op 15 juni 1996.

Fitzgerald ontving talloze onderscheidingen, waaronder 14 Grammy Awards, de National Medal of Arts en de Presidential Medal of Freedom.

Naast haar muzikale carrière was Fitzgerald ook betrokken bij verschillende liefdadigheids- en burgerrechtenorganisaties, waaronder de NAACP.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.