Vandaag 23 augustus is de geboortedag van Keith Moon, een legendarische Britse drummer, vooral bekend als de drummer van de rockband The Who. Het werk hierboven en zijn portret op de muzikale verjaardagskalender/naslagwerk hieronder, zijn made by me, Frieke.
Keith Moon werd geboren op 23 augustus 1946 in Wembley, Londen, en stierf tragisch op 7 september 1978 op 32-jarige leeftijd. Moon was niet alleen bekend om zijn drumvaardigheden, maar ook om zijn excentrieke persoonlijkheid, wilde levensstijl en onvoorspelbaar gedrag, zowel op als buiten het podium. In 1964 sloot hij zich aan bij The Who en werd al snel beroemd om zijn energieke en vernieuwende drumstijl. Samen met Roger Daltrey, Pete Townshend en John Entwistle werd hij een van de kernleden van de band. The Who stond bekend om hun explosieve live optredens, waarin Moon vaak zijn drumstel aan het einde van de show vernietigde. Moon's drummen was een cruciaal onderdeel van het geluid van de band. Keith Moon was niet zomaar een drummer; hij was een pionier in het gebruik van drums als een expressief, bijna melodieus instrument binnen een rockband. In plaats van zich te beperken tot het ritmisch ondersteunen van de muziek, gebruikte hij de drums om de muziek naar nieuwe hoogten te stuwen, vaak met wilde, improviserende solo’s en complexe ritmes.
Enkele van de nummers waarop zijn drummen bijzonder invloedrijk en herkenbaar is zijn: My Generation (1965), Zijn energieke en chaotische spel, inclusief een korte maar explosieve drumsolo, hielp om het nummer tot een anthem van de jaren '60 te maken. Won't Get Fooled Again (1971), Dit nummer, bevat enkele van de meest krachtige en dynamische drumpartijen van Moon. Zijn drummen drijft de epische lengte van het nummer met een explosieve climax. Baba O'Riley (1971). Terwijl het nummer begint met een herkenbare synthesizer-intro, zet Moon's onstuimige, toch gecontroleerde drummen de toon voor de energie van het hele nummer. I Can See for Miles (1967). Dit nummer toont Moon's vermogen om complexe en gevarieerde ritmes te spelen. The Real Me (1973). Zijn spel op dit nummer is wild en technisch indrukwekkend, met snelle fills en een constante, bijna maniakale energie. Pinball Wizard (1969), van de rockopera Tommy, is een klassiek nummer waarin Moon's drummen de melodie en het ritme naadloos verweeft. Magic Bus (1968). Op dit nummer speelt Moon een slepende, hypnotische beat die het nummer een uniek ritme geeft. In Happy Jack (1966) laat Moon zijn drummen het verhaal van het nummer versterken met speelse, bijna humoristische ritmes en een ongewone structuur. In Substitute (1966) laat Moon zien hoe hij strakke ritmes kon combineren met inventieve fills. Behind Blue Eyes (1971), hierin gaat Moon van de ingetogen rustige passages naar krachtige en emotionele slagen wanneer het nummer zijn hoogtepunt bereikt.
Moon was berucht om zijn wilde en excentrieke podiumgedrag. Hij stond bekend om het vernietigen van drumstellen en andere instrumenten, wat een van de vroege voorbeelden was van het destructieve gedrag dat later een kenmerk zou worden van rocksterren. Buiten het podium was Moon even excentriek. Hij stond bekend om zijn extreme gedrag, waaronder het vernietigen van hotelkamers, het opblazen van toiletten, en zijn ongebreidelde gebruik van alcohol en drugs. Dit gedrag leverde hem de bijnaam "Moon the Loon" op. Ondanks zijn talent en succes leed Moon aan ernstige verslavingen, die uiteindelijk leidden tot zijn vroegtijdige dood, 7 september 1978 op slechts 32-jarige leeftijd. Zijn dood werd veroorzaakt door een overdosis van Clomethiazol, een medicijn dat hij had gekregen om zijn alcoholverslaving te behandelen. De dosis die hij nam was echter veel te hoog, wat resulteerde in een fatale reactie. Zijn dood was een grote schok voor de muziekwereld en markeerde het einde van een tijdperk voor The Who.
Moon's levensverhaal is een mix van muzikaal genie en tragisch excessief gedrag, waardoor hij een van de meest fascinerende figuren in de rockgeschiedenis is gebleven. Hij wordt vaak genoemd als een van de meest invloedrijke drummers in de geschiedenis van de rockmuziek.
Reactie plaatsen
Reacties