Vandaag is de geboortedag van Julien Clerc, zanger, songwriter en pianist. Beroemd om zijn krachtige, emotionele stem en zijn rol in de Franse muziekscène sinds de late jaren zestig. De bewerking hierboven en zijn portret op de muzikale verjaardagskalenders/naslagwerken hieronder, zijn made by me, Frieke.
Julien Clerc geboren als Paul Alain Leclerc op 4 oktober 1947 in Parijs, groeide op in een intellectueel en cultureel rijke omgeving. Toen zijn ouders scheidden, werd hij deels door zijn vader en deels door zijn moeder opgevoed. Hij begon al op jonge leeftijd piano te spelen en liedjes te componeren.
Zijn carrière begon eind jaren 60 toen hij op de universiteit in Parijs studeerde. Julien Clerc raakte in die tijd bevriend met enkele jonge tekstschrijvers, waaronder Étienne Roda-Gil, met wie hij jarenlang zou samenwerken. Zijn doorbraak kwam in 1968 met het lied La Cavalerie, dat een hit werd in Frankrijk. Kort daarna volgde zijn eerste album, simpelweg getiteld Julien Clerc, het begin van een succesvolle carrière. Zijn bijzondere stem, melancholische stijl en poëtische teksten spraken veel mensen aan. Clerc werd al snel populair onder het publiek en stond bekend om zijn charismatische optredens.
In 1969 speelde Clerc een belangrijke rol in de Franse versie van de Amerikaanse musical Hair. Hij vertolkte de rol van Claude en bracht in die periode enkele iconische nummers uit, waaronder de Franse versie van Let the Sunshine In. Door zijn rol in deze musical werd hij een van de belangrijkste opkomende sterren van de Franse muziek.
De jaren zeventig en tachtig werden grote succesjaren voor Clerc, Hij bracht talloze albums uit en had een reeks grote hits die vandaag de dag nog steeds populair zijn, waaronder: Ce n'est rien (1971), Si on chantait (1972), This Melody (1976), Femmes, je vous aime (1982), Ma préférence (1978), Jaloux de Tout (1978), Ça Commence Comme Un Rêve d’Enfant (1982) en Hélène (1987)
Julien Clerc is een van de grootste Franse chansonniers en zijn carrière van meer dan 50 jaar, met zijn unieke stemgeluid, talloze optredens, platen en muzikale samenwerkingen, hebben hem een culturele pijler gemaakt in Frankrijk en in andere Franstalige landen. De meest succesvolle albums na zijn debuutalbum zijn: Julien (1973), N°7 (1975), Femmes, indiscrétion, blasphème (1982), Les Aventures à l'eau (1987), Utile (1995), Si j'étais elle (2000), Studio (2003), Où s'en vont les avions? (2008), À nos amours (2017) en zijn meest recente werk Terrien (2021). Dit album laat zien dat hij nog steeds actief is in de muziekscene. Het is een introspectief album met gevoelige en verfijnde nummers die reflecteren op het leven, de natuur en de menselijke ervaring. Mon refuge is een van de opvallende nummers op dit album.
Clerc heeft meerdere relaties gehad en is de vader van vijf kinderen. Zijn eerste langdurige relatie was met de Franse actrice Miou-Miou, met wie hij een dochter, Jeanne Herry, heeft. Jeanne is later een succesvolle filmregisseur geworden. Julien Clerc was later ook getrouwd met Virginie Coupérie-Eiffel, een ruiter en afstammeling van Gustave Eiffel. Uit dat huwelijk kreeg hij drie kinderen. Momenteel is hij getrouwd met Hélène Grémillon, een schrijfster, met wie hij een zoon heeft.
In 2011 werd hij benoemd tot Chevalier de la Légion d'honneur, een van de hoogste onderscheidingen in Frankrijk. Een erkenning voor zijn bijdrage aan de Franse cultuur.
Julien Clerc ook nu nog steeds een van de grootste en meest geliefde artiesten in Frankrijk. Sinds 2017 toert hij de wereld over met La Tournée des 50 ans – Deux pianos. Met dit tournee viert Julien Clerc zijn aanhoudende 50-jarige succes.
Reactie plaatsen
Reacties