Vandaag is de geboortedag van de Picasso of jazz, Miles Davis een van de meest innovatieve en invloedrijke muzikanten van de 20e eeuw. Het portret hierboven en zijn portret op de muzikale naslagwerken / verjaardagskalenders hieronder, zijn made by me.
Miles Dewey Davis III werd geboren op 26 mei 1926 in Alton, Illinois, maar groeide op in East St. Louis, Missouri. Zijn vader, Miles Dewey Davis II was tandarts en had een goed inkomen, wat Miles toegang gaf tot een goede opleiding en muzikale opleiding. Zijn moeder speelde piano en wilde eigenlijk dat hij viool leerde spelen maar toen hij voor zijn dertiende verjaardag een trompet kreeg ging hij zich daarop focussen. Later kreeg hij les van Elwood Buchanan, die hem aanmoedigde om zonder vibrato te spelen, wat kenmerkend zou worden voor zijn stijl.
Davis speelde al op vijftienjarige leeftijd met jazzbands in de omgeving van St. Louis totdat hij in 1944 naar New York verhuisde om te gaan studeren aan het Institute of Musical Art (nu Juilliard School) maar volgde liever jamsessies met Dizzy Gillespie en Charlie Parker. In de zomer van 1948 vormde Davis een nonet met onder meer de beroemde jazzartiesten Gerry Mulligan, J.J. Johnson, Kenny Clarke en Lee Konitz, De groep was van korte duur, maar nam tijdens zijn korte geschiedenis een dozijn nummers op, verzameld in het album Birth of the Cool. wat het cool jazz-genre definieerde.
Begin jaren 1950 worstelde Davis met een drugsverslaving toch slaagde hij er nog steeds in om albums op te nemen die tot zijn beste behoren. In 1954, nadat hij zijn verslaving had overwonnen maakte hij de overstap naar hard bop, met albums zoals Walkin', Round About Midnight, Workin, Steamin, Relaxin, Milestones . Het meest bekende album Kind of Blue (1959) wordt niet beschouwd als een hard bop-album. Het is eigenlijk een mijlpaal in de ontwikkeling van modal jazz, een periode waarin Davis werd beschouwd als de meest innovatieve muzikant in de jazz.
In de jaren 60 vormde Davies een nieuw kwintet met bassist Ron Carter, pianist Herbie Hancock, Tony Williams en Wayne Shorter. Dit kwintet kenmerkte zich van blues tot avant-garde en freejazz. Live at the Plugged Nickel, ESP, Miles Smiles en Nefertiti behoorden tot de meest invloedrijke van dit Miles Davis kwintet. In 1968 na de albums Miles in the Sky en Filles de Kilimanjaro begon Davis te experimenteren met elektronische instrumenten te horen op Davis In a Silent Way (1969), dit album wordt beschouwd als het baanbrekende album van de jazzfusionbeweging. Davis ging een paar jaar door in deze stijl, met als bijzondere hoogtepunten het album Live-Evil en de filmsoundtrack A Tribute to Jack Johnson.
In 1972 raakt Davis gewond bij een auto-ongeluk, waardoor zich een tijd lang niet meer liet zien pas in de jaren 80 keerde hij terug. Zijn stijl veranderde in jazz-rock en hij keerde terug naar zijn blues-roots. Davis won in deze periode verschillende Grammy Awards voor albums als We Want Miles, Tutu en Aura.
In 1989 publiceerde Miles Davis zijn autobiografie, getiteld Miles: The Autobiography, geschreven in samenwerking met Quincy Troupe. Dit boek biedt een diepgaand eerlijk en vaak rauw inzicht in zijn leven en carrière. Op 28 september 1991 overleed Miles Davis aan de gevolgen van een longontsteking en een beroerte. Zijn laatste album, Doo-Bop (1992), werd postuum uitgebracht. Samen met Louis Armstrong, Duke Ellington en Charlie Parker wordt Davis beschouwd als een van de vier belangrijkste en meest invloedrijke musici in de jazzgeschiedenis.
Niki de Saint Phalle, vereeuwigde de legendarische jazzmuzikant in een beeldhouwwerk dat een prominente plaats inneemt in de tuin van het belle-époque-hotel Negresco aan de Promenade des Anglais in Nice. Ook staat er een beeld van Davis in de Poolse stad Kielce, gemaakt door de Poolse beeldhouwer Adam Myjak.
Reactie plaatsen
Reacties