366Art | Remco Campert

Vandaag 28 juli is de geboortedag van Remco Campert, was een van Nederlands meest geliefde literaire schrijvers en dichters vanwege zijn lichte, toegankelijke en pretentieloze stijl. De bewerking hierboven en zijn portret op de onderstaande naslagwerken / verjaardagskalenders met 366 belangrijke Nederlanders, zijn made by me, Frieke.

Remco Campert werd geboren op 28 juli 1929 in Den Haag, was een prominent figuur in de Nederlandse literaire wereld. Zijn literaire werk omvat romans, verhalen, columns, en vooral veel poëzie. Campert werd geboren in een kunstenaarsfamilie. Zijn ouders zijn de dichter Jan Campert en de actrice Joekie Broedelet. Jan Campert verlaat het gezin als Remco drie jaar is. Remco’s moeder Joekie is veel op tournee en dus vaak van huis. Remco wordt vaak bij haar ouders ondergebracht. In de oorlog gaat Remco bij een pleeggezin wonen in het dorp Epe op de Veluwe. Zijn moeder komt hem daar het slechte nieuws brengen, dat  zijn vader in het concentratiekamp Neuengamme is overleden. Jan Campert was daar terechtgekomen doordat hij Joodse mensen naar België probeerde te smokkelen. Naar aanleiding van deze gebeurtenis schrijft hij later het gedicht Januari 1943. Na de oorlog ging Remco weer bij zijn moeder in Amsterdam wonen, waar hij naar het gymnasium gaat aan het Amsterdams Lyceum. Daar raakt hij bevriend raakt met Rudy Kousbroek, met wie hij de schoolkrant vol zal schrijven. Behalve schrijven, vindt Campert school een groot drama, hij spijbelt veel, soms maanden achter elkaar en wordt met wederzijdse goedkeuring van school gestuurd.

Na zijn vroegtijdige verwijdering van school verdient Campert zijn geld met vertaalwerk en het schrijven van reclameteksten. Campert begon zijn literaire carrière met zijn dichtbundel Ten lessons with Timothy die hij in Parijs op straat probeert te verkopen. Met Rudy Kousbroek richt hij in het voorjaar van 1950 het literaire tijdschrift Braak op. Het tijdschrift zet zich af tegen de poëzievorm die duidelijk wordt beïnvloed door Menno ter Braak. Campert zal later dit verzet relativeren door te zeggen dat ze toch ergens tegen moesten zijn, omdat dat nou eenmaal hoorde bij het oprichten van een literair blaadje, en hij sluit zich aan bij literaire groep De Vijftigers, die streefden naar vernieuwing in de poëzie. Van deze experimentele groep dichters is Campert de dichter met het meest toegankelijke taalgebruik. Hoewel de dichters behalve het experiment in de poëzie weinig gemeen hebben, is het een vriendengroep voor het leven. In 1951 verschijnt Camperts officiële debuutbundel, Vogels vliegen toch. Zijn poëzie, wordt vaak gekenmerkt wordt door een lichte toon, melancholie en humor. Zijn boek Dichter is een uitgave van verzamelde gedichten. Naast poëzie schreef Remco Campert ook meerdere romans en novellen. Zo verscheen in 1961 Het leven is vurrukkulluk en in 1968 Tjeempie! of Liesje in luiletterland , boeken die uitgroeiden tot hedendaagse klassiekers.

Naast zijn werk als schrijver was Campert ook een bekende columnist. Na een writer’s block in de jaren 70 gaat hij in 1984 voor de Volkskrant en voor Het Parool schrijven  Zijn columns waren geliefd om hun scherpe observaties en humor. In deze periode maakt hij met Jan Mulder en Bart Chabot verschillende theatertours.

In 2004 verscheen Een liefde in Parijs, zijn eerste roman in meer dan tien jaar, het werd een bestseller. Daarna verschenen Het Satijnen Hart (2006), Dagboek van een poes  (2007), Hôtel du Nord (2013), Licht van mijn leven (2014, met litho’s van Ysbrant), Verloop van jaren: 40 poëtische notities (2015). In 2013  maakt hij samen met zijn docher Cleo het fotoboek De ziel krijgt voeten (2013).  In 2016 verscheen Campert & Campert, een bundeling van Remco en zijn vader Jan Campert. In 2018 de dichtbundel Open ogen en Campert kiest een bundeling van zijn columns over poëzie.  In 2019 verschijnen zijn laatste werken Aanelkaar, een briefwisseling met Kees van Kooten), en de dichtbundel Mijn dood en ik waarin hij op heldere wijze de dood in de ogen kijkt.

Remco Campert overleed op 4 juli 2022 in Amsterdam, hij werd 92 jaar oud.
Hij liet een rijk en gevarieerd oeuvre na dat nog steeds gelezen en gewaardeerd wordt. Zijn werk biedt een unieke kijk op de naoorlogse Nederlandse literatuur en blijft relevant vanwege de universele thema's en de toegankelijke, maar diepzinnige stijl. Hij heeft verschillende prijzen en erkenningen ontvangen, waaronder de P.C. Hooftprijs in 1976 voor zijn gehele oeuvre en de Prijs der Nederlandse Letteren in 2015, de hoogste literaire onderscheiding voor Nederlandstalige auteurs.